آنکه پیوسته در غم و اندوه باشد. غم پرور: در باغچۀ عمر من غم پرورد نه سرو نه سبزه ماند نه لاله و ورد بر خرمن ایام من از غایت درد نه خوشه نه دانه ماند نه کاه و نه گرد. خاقانی
آنکه پیوسته در غم و اندوه باشد. غم پرور: در باغچۀ عمر من غم پرورد نه سرو نه سبزه ماند نه لاله و ورد بر خرمن ایام من از غایت درد نه خوشه نه دانه ماند نه کاه و نه گرد. خاقانی
نان پرورده. نعمت خواره. مورد انفاق و اطعام. - نان پرورد کسی بودن، به نان و نمک او پرورده و بزرگ شدن: چو نان پرورد این بازار باشد حق نان و نمک بسیار باشد. نزاری قهستانی
نان پرورده. نعمت خواره. مورد انفاق و اطعام. - نان پرورد کسی بودن، به نان و نمک او پرورده و بزرگ شدن: چو نان پرورد این بازار باشد حق نان و نمک بسیار باشد. نزاری قهستانی
نمک پرورده. نمک پرورد، نوکر و خدمتکار. (ناظم الاطباء). رجوع به نمک پرورده شود، نمک آلوده. (آنندراج). نمک آلود. به نمک آغشته: دل است اینکه زخمش نمک پرور است دل است اینکه زهرش پر از شکّر است. ظهوری (از آنندراج)
نمک پرورده. نمک پرورد، نوکر و خدمتکار. (ناظم الاطباء). رجوع به نمک پرورده شود، نمک آلوده. (آنندراج). نمک آلود. به نمک آغشته: دل است اینکه زخمش نمک پرور است دل است اینکه زهرش پر از شکّر است. ظهوری (از آنندراج)
نمک سود. (یادداشت مؤلف). نمک آلود. به نمک آغشته. در نمک خوابانده، با نعمت اوبالیده و قوت گرفته. (یادداشت مؤلف). نمک پرور. کسی که با خرج دیگری پرورش یافته باشد. (ناظم الاطباء)
نمک سود. (یادداشت مؤلف). نمک آلود. به نمک آغشته. در نمک خوابانده، با نعمت اوبالیده و قوت گرفته. (یادداشت مؤلف). نمک پرور. کسی که با خرج دیگری پرورش یافته باشد. (ناظم الاطباء)
کسی که در نعمت و رفاه پرورش یافته، کسی که او را بناز و نعمت بار آورده باشند و تحمل سختی و مشقات ندارد: ناز پرورد تنعم نبرد راه بدوست عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد، (حافظ)
کسی که در نعمت و رفاه پرورش یافته، کسی که او را بناز و نعمت بار آورده باشند و تحمل سختی و مشقات ندارد: ناز پرورد تنعم نبرد راه بدوست عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد، (حافظ)
شیدان پروده پلاو پرور ناز پرورده نعمت پرورده: ای آنکه نداری خبری از هنر من خواهی که بدانی که نیم نعمت پرورد. (ابو الحسن علی بن الیاس آغاجی بخاری. لباب الالباب. نف. 32)
شیدان پروده پلاو پرور ناز پرورده نعمت پرورده: ای آنکه نداری خبری از هنر من خواهی که بدانی که نیم نعمت پرورد. (ابو الحسن علی بن الیاس آغاجی بخاری. لباب الالباب. نف. 32)